(rzecz do załatwienia)

См. также в других словарях:

• sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• interes — m IV, D. u, Ms. interessie; lm M. y 1. «sprawa; omówienie sprawy» Pilny, ważny interes. Załatwić, mieć do załatwienia jakiś interes. Nie wtrącaj się, nie twój interes! ◊ pot. Ładny interes «wyrażenie emocjonalne używane wtedy, kiedy coś się nam… …   Słownik języka polskiego

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• posłanie — I n I 1. rzecz. od I posłać. 2. lm D. posłanieań książk. «polecenie powierzone posłowi do załatwienia; poselstwo» 3. polit. «pismo mające uroczysty charakter, skierowane przez wybitną osobistość do kogoś, do innej osobistości z jakiejś… …   Słownik języka polskiego

• rozwiązanie — n I 1. rzecz. od rozwiązać Rozwiązanie supła, węzła. Rozwiązanie małżeństwa. Kompromisowe rozwiązanie sprawy. Klucz do rozwiązania szyfru, zagadki. Dążyć do pokojowego rozwiązania konfliktu. Rozwiązanie tajemnicy …   Słownik języka polskiego

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• dojście — n I 1. rzecz. od dojść Dojście do pracy, do szkoły trwało pół godziny. 2. lm D. dojść «ostatnia część drogi prowadzącej do czegoś, dostęp do czegoś» Dojście do rzeki, do sadzawki. Dojście do miasta, do twierdzy. przen. a) «przedostanie się,… …   Słownik języka polskiego

• loteria — ż I, DCMs. loteriarii; lm D. loteriarii (loteriaryj) «gra, której uczestnicy nabywają bilety numerowane (losy), a o wygranej decyduje losowanie» Loteria fantowa. Loteria książkowa, liczbowa, pieniężna. Grać, wygrać na loterii. Trzymać los na… …   Słownik języka polskiego

• wyjście — n I; lm D. wyjść 1. rzecz. od wyjść ◊ Punkt wyjścia czegoś «to, co stanowi zaczątek, podstawę, podłoże czegoś» 2. «miejsce, otwór, przez który się wychodzi; drzwi» Boczne, główne, tylne, zapasowe wyjście. Pokój z wyjściem do ogrodu. Wyjście na… …   Słownik języka polskiego

• zgryzienie — n I rzecz. od zgryźć Zgryzienie pestki. ◊ Twardy orzech do zgryzienia «trudny problem do rozstrzygnięcia, trudna sprawa do załatwienia» …   Słownik języka polskiego

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego